ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ, με δασκάλους, μεταξύ άλλων, τον Θόδωρο Τερζόπουλο, τη Λίνα Λαμπράκη, τον Ανδρέα Βουτσινά, τον Daniel Lomel.

Από το 1992 -2004 σπουδάζει και εργάζεται στην Αμερική, κατ’ αρχήν ως υπότροφος του Ιδρύματος Fulbright και στη συνέχεια, ως μεταπτυχιακή φοιτήτρια, στο τερματικό πτυχίο Master of Fine Arts του πανεπιστημίου

The Ohio State U., με ειδίκευση στην θεατρική υποκριτική, διδασκαλία και σκηνοθεσία. Μερικοί από τους δασκάλους της ήταν Ellen Newman, Jeanine Thompson, Patsy Rodenburg, John Giffin, Terence Lamude.

Στα 12 χρόνια παραμονής στις ΗΠΑ, εργάστηκε ως ηθοποιός, σκηνοθέτις και δασκάλα υποκριτικής σε διάφορες πολιτείες της Αμερικής: Columbus, OH, Pittsburtg, PA, Boulder, CO και ΝΥ, ΝΥ. και συνεργάστηκε με το Wexner Centre for the Arts, το Reality Theatre, την πολυσυλλεκτική ομάδα The Total Theatre, το Bread and Circus Co., το ViewChasm Prod, The Mylo Arts καθώς και με τον σαιξπηρικό θίασο The Arden Shakespeare Co. Για 2 χρόνια εντάχθηκε στο ερευνητικό προσωπικό του Theatre Research Institute.

Το 1997, οι θεατρικοί κριτικοί της Πολιτείας του Ohio της απένειμαν το Α’ Βραβείο Sunny Awards για την ερμηνεία της στο ρόλο της Αγαύης (Reality Theatre, dir. Dee Shepherd). Την επόμενη χρονιά τιμήθηκε από το Greek American Women’s Network με το βραβείο καλλιτεχνικής αριστείας Helen Papanikolas.

Κάποιοι από τους ρόλους που έπαιξε στην Αμερική είναι: Τιτάνια (Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας), Αλόνζο (Τρικυμία), Παραμάνα (Ρωμαίος και Ιουλιέτα), Αγαύη (Βάκχες), Ροντίκα/Ανθοπώλις (Τρελό ∆άσος), Μις Πρίζμ (Σοβαρός Κος Ερνέστος), ∆υσδαιμόνα (Καληνύχτα ∆υσδαιμόνα /Καλημέρα Ιουλιέτα), Μάσα (Τρείς Αδερφές), Μπεθ (Αυτοβασανισμός κι Εντατικές Ασκήσεις).

Τρία χρόνια πριν το υπερατλαντικό ταξίδι της, η Αναστασία έζησε, σπούδασε κι εργάστηκε για μια διετία στο Λονδίνο με την υποτροφία Εμπορικού Επιμελητηρίου, και κατόπιν επιλέχθηκε για την υποτροφία AFS  για θεατρικές σπουδές στο Δουβλίνο. Στο Λονδίνο, παρακολούθησε μαθήματα Σαιξπηρικού Θεάτρου στη δραματική σχολή της RADA, ενώ συγχρόνως έγινε δεκτή στο οκτάμηνο ολιγομελές σεμινάριο Ιαπωνικού θέατρου Kabuki, με τον δάσκαλο Matazo Nakamura (Almeida Theatre). Ο Matazosensei την επέλεξε για βοηθό του στο γιαπωνέζικο ανέβασμα του Macbeth.

Στις σκηνοθετικές της δουλειές περιλαμβάνονται έργα των David Mamet Oleanna, Harry Kontoleon Self Torture and Strenuous Exercise, Κων. Μίχου/Λάθος Κίνηση Πλησιάστε Σκιές μου, Devised Curriculum, Heiner Muller Heracles2 and Hydra, Bertolt Brecht The Jewish Wife, Luigi Pirandello Six Characters, Devised The Persephone Project, μεταξύ άλλων.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα του 2005, δούλεψε για τέσσερα χρόνια στο ΚΘΒΕ ως ηθοποιός και βοηθός σκηνοθέτη. Το 2010, σκηνοθέτησε στο ∆ΗΠΕΘΕ Πάτρας, ενώ το 2011, ανέβασε το έργο της Λούλας Αναγνωστάκη Σ’ Εσάς που με Ακούτε, για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη και δεύτερη στην Ελλάδα.

Το 2013-14 διασκεύασε και σκηνοθέτησε την πρώτη της παραγωγή στην Αθήνα, το πολιτικό θρίλερ Capo D’ Istria, Έπαινος ∆ραματουργίας ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ 2014, και  2015 τον Βρετανικό του Ρακίνα. Στο πλαίσιο του Θεατρικού Αναλογίου, το 2016 σκηνοθέτησε το πρώτο δημοσιευμένο γυναικείο θεατρικό έργο, Νικήρατος, Υπό Ελληνίδος Τινός (Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν). Το 2017, αναβιώνει σε μία τιμητική παρουσίαση, στην Παλιά Βουλή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, το έργο Capo d’ Istria και σκηνοθετεί στο Φεστιβάλ Θεατρικών Συνθέσεων Beton7, το έργο της Echo, μία multi-media σύνθεση. Σε συνεργασία με τον εικαστικό Άγγελο Αντωνόπουλο, τον Ιούλιο 2017, σκηνοθετεί την πανελλήνια πρεμιέρα του έργου Thom Pain, του Will Eno στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

∆ιδάσκει υποκριτική, ιστορία και δραματολογία σε International Baccalaureate ιδιωτικών κολεγίων.  Συνεργάζεται με δραματικές σχολές ως καθηγήτρια υποκριτικής και αυτοσχεδιασμού.  Σε τακτά χρονικά διαστήματα οργανώνονται σεμινάρια της πάνω στην πράξη και την θεωρία του θεάτρου. Είναι μητέρα του Aris Hathaway.